Με μια αντεπίθεση διαρκείας στα τα τελευταία 15' του αγώνα η ομάδα μας επέστρεψε από το -15 και πήρε μια υπερπολύτιμη νίκη για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Μπελ και ΜακΓκι ήταν οι κορυφαίοι για την ομάδα μας που βρήκαν όμως και πολύτιμες βοήθειες από τους  Φλιώνη, Τζόουνς, Μποχωρίδη και Χάρις! Προκλητική η διαιτησία, κυρίως μέχρι να φθάσει η διαφορά στο +15 για το Ρέθυμνο.

Δυνατά μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι και παρά κάποια λάθη αφέλειας φαινόταν ότι πατούσε καλύτερα στο γήπεδο. Το 14-8 που προηγηθήκαμε έδειχνε ότι είχαμε τον πρώτο λόγο χωρίς ωστόσο να υπολογίζουμε τους 3 διαιτητές του αγώνα που είχαν εντελώς διαφορετική άποψη.  Σφυρίζοντας με τεράστια ευκολία μόνο στις δικές μας άμυνες φάουλ, φόρτωσαν από νωρίς τους παίκτες μας και έστειλαν 19 φορές τους παίκτες του Ρεθύμνου στη γραμμή των βολών και εμάς μόλις 3. Τα περίεργα σφυρίγματα  επηρέασαν τη συγκέντρωση των παικτών μας και έδωσε ψυχολογία στο Ρέθυμνο που ανέβασε την απόδοση προσπερνώντας με φόρα και φθάνοντας στο +15. Σε εκείνο το σημείο φάνηκε οι διαιτητές να "χαλαρώνουν" και να προσπαθούν να κρατήσουν τις ισορροπίες επιτρέποντας στον ΑΡΗ να κάνει το παιχνίδι του σε άμυνα και επίθεση. Μπελ και Χάρις έδωσαν το σύνθημα της αντεπίθεσης, ο ΜακΓκι συνέχιζε να δίνει λύσεις κάτω και από τις 2 ρακέτες και ο Τζόουνς που στο Α ημίχρονο ήταν άφαντος ξαφνικά φώναξε βροντερό παρών. Μέσα σε όλο αυτό είχαμε την πολύ καλή παρουσία του Φλιώνη που περιορίστηκε μόνο από τα ανύπαρκτα φάουλ που του φόρτωσαν και κάποια σημάδια αντίδρασης από τον Μποχωρίδη που παρά τα τραγικά του ποσοστά στο τέλος βοήθησε και αυτός για να ολοκληρωθεί η ανατροπή και να έρθει η νίκη. Συνολικά η ομάδα έδειξε ένα καλύτερο πρόσωπο που θα μπορούσε να ήταν κατά πολύ καλύτερο αν οι διαιτητές δεν μας φόρτωναν χωρίς λόγο με φάουλ, αν μπορούσε να αγωνισθεί και ο Βεργίνης ώστε να μείνει ακόμη λιγότερο χρόνο η μπάλα στα χέρια του Νταλό και αν φυσικά εκμεταλλευόμασταν λίγο καλύτερα τις κερδισμένες βολές. Ακόμη όμως και έτσι τα ξεσπάσματα των Τζόουνς, Μποχωρίδη και Χάρις  που σε άλλα παιχνίδια ήταν απλά ανύπαρκτοι ήταν αρκετά ώστε να δώσουν τις βοήθειες στους Μπελ, ΜακΓκι και Φλιώνη που σήμερα ήταν αρκετά καλοί και να έρθει η νίκη. Είναι φανερό ότι η ομάδα πατάει καλύτερα με τον Γ.Καστρίτη στον πάγκο και ότι προσπαθεί πλέον να παίξει μπάσκετ παρά τις δεδομένες αδυναμίες της. Και μόνο το ότι επιστρέψαμε από το -15 και διατηρήσαμε τη μικρή διαφορά 4-5 πόντων στο τέλος για περίπου 3.5' δείχνει ότι κάτι έχει αλλάξει. Η προσαρμογή του Τολιόπουλου και η γρήγορη επάνοδος του Βεργίνη εφόσον διατηρηθεί το μπαν κρίνεται απαραίτητη.

Πλέον η ομάδα αρχίζει να ξεμπλέκει από τις περιπέτειες  και αν καταφέρει και πάρει τη νίκη με το Λαύριο την επόμενη αγωνιστική αλλά και αυτή με τον Πανιώνιο μόνο με αυτοκτονία θα μπορεί να αγχωθεί. Ωστόσο τα αγωνιστικά προβλήματα παραμένουν όπως και το κυνήγι από τη διαιτησία. Για αυτό θα πρέπει ο Γ.Καστρίτης και οι παίκτες του να δουλέψουν σκληρά ώστε να παρουσιαστούν καλύτεροι στη συνέχεια αλλά και η διοίκηση να σταθεί στο ύψος της και να ενισχύσει την ομάδα. Επιτέλους ρε Αρειανάρα αρχίζουμε λίγο και ανασάνουμε!

ΥΓ. Ναι ο Χ.Παπαγεωργίου ήταν δίπλα στην ομάδα όπως θα έπρεπε να είναι από την αρχή της χρονιάς.

ΥΓ2. Πολύ κόμπλεξ ρε Σχοινά… πάρα πολύ…

ΥΓ3. Δηλαδή τώρα μέχρι το 23' περίπου που ήμασταν στο -15 θα έπρεπε να συγκληθεί άμεσα συνέλευση από τον Α.Σ. για να δούμε πως θα σωθεί η ομάδα αλλά με την λήξη του αγώνα το μόνο που χρειάζεται είναι η ηρεμία;

ΥΓ4. Κάθε αγώνα που βλέπουμε στην μετά Αγγέλου εποχή καταλαβαίνουμε πόσο κακό έκανε στον ΆΡΗ ο "τρέλαρχος". Και μόνο που ο Φλιώνης επί Καστρίτη είναι και επίσημα ο βασικός πόιντ γκάρντ της ομάδος βλέπουμε έναν διαφορετικό παίκτη. Όπως διαφορετικός είναι ο ΜακΓκι που το μόνο που τόσο καιρό άκουγε από τον πρώην προπονητή του ήταν ότι δεν ξέρει να βάζει βολές. Τελικά αυτό που στοίχισε φέτος ήταν η εμμονή του Γουλιέλμου στον "γκουρού" της προπονητικής.

ΥΓ5. Όσο λιγότερο Νταλό τόσο καλύτερη η ομάδα. Τόσο απλά!

ΥΓ6. Για τον κόσμο τα λόγια είναι περιττά. Ας ανοίξουν τα μάτια τους αυτοί που τολμάνε και του καταλογίζουν ευθύνες.